دوست داشتن هميشه گـــفتن نيست گاه سکوت است و گاه نگــــــاه ...

غـــــريبه آشنا !

اين درد مشترک من و توست

که نمي توانيم در چشمهاي يکد يگــرنگــــاه کنيم...

دلـــم بـراي نگـــاهت، چقـدر دلتنگ است...

نفسهای تو
زندگی من است....
وقتی خیال آسوده من
در سرانگشت نوازشهایم
گیسوان خاکستری ات را
بوسه میزند...
ساعتها با تو زندگی میکنم ...
روزها با لب تو لبخند میزنم
و در قلبم
تو را می پرستم
بوسه باران شبانه ها را به آسمان خانه مان
می چسبانیم
و در این لحظه های ناب
و در تمام لحظه های زندگی من
تا آخر عمرم
نفس های تو
زندگی من است ....

دوستت دارم ...

اگر ذره ای کلام

قطره ای اشک

ثانیه ای درنگ می کردم

قلب شیشه ای ام

از پس تندیس سنگی جان

بیرون می جهید و

اسرار مهر ورزیم

در نوای گوش نواز تو نهان بود

شوقی تا کران جنون

عیان می شد.

دهان که به سخن باز کردی

بوی رفتن را احساس کردم !

و من چه کودکانه فکر می کردم

با آدامس نعنایی...

می شود سرنوشت را تغییر داد !!!!

می دانم

روزی با تن خسته و خیس ،

سوار بر قطرات درشت باران

بر ناوادنهای چشمم فرود می آیی

در میان انبوه مژگانم میزبان خواهم بود

و در آن لحظه چشمانم

را برای همیشه می بندم تا دیگر دوریت را حس نکنم...

امروز هم ...

سهمی از آفتاب نمی خواهم!

وقتی گوشه ی چشم های تو

سهم سوختن هر روزه ی من است...

یکی زود به ستوه می‌آید

زود می‌رنجد

زود می‌رود

زود بر می‌گردد

یکی به ستوه نمی‌آید

نمی‌رنجد

دیر می‌رود، برنمی‌گردد.

می گفتی که طراوت باران من را به خاطرت می آورد،

و سخاوتش سرزمین قلبهارا آرام می سازد.

اما؛ امروز سیل همه چیز را با خود برد،

یاد حرفهای روز آخرت افتادم!!!

بغض لعنتی دوباره گلویم را گرفته ...

نشستم کنج اتاق، کنار میز تحریر قدیمی

و " گل گلدون من " رو برای خودم زمزمه می کنم ...

می رسه به "وقتی چشمات هم میاد؛ دو ستاره کم میاد"

تحمل من هم سر میاد!!

با اشک می خونمش ...

پر از غلط و بی هدف ...

تو را وا می گذارم به هر که بیشتر از من دوستت بدارد!!

میخوای بیای ، بیا !

ولی قول بده هر روز یه عطر متفاوت بزنی ..

قول بده هیچ آهنگی رو دوست نداشته باشی ...

خاطره داشتن با بوی یه عطر ، با یه آهنگ خیلی غمگینه ...

بیا !!!!!

ولی بی بو ، بی صدا ...

این شکلی تموم شدنش راحت تره ؛ عذاب بعدشم کمتر !!