چند خط بعد از دلتنگی

چند خیابان بعد از آشفتگی و دلهره

چند پله نرسیده به سقوط

پشت دیوار محبتت

ایستاده ام!

ببین چه ساده نشانی ها را برایت می نویسم!!!

من زیر باران ایستاده ام و انتظار تو را میکشم
چتری روی سرم نیست
میخواهم قدم هایت را
با تعداد قطره های باران شماره کنم
تو قبل از پایان باران میرسی
یا باران قبل از آمدن تو به پایان میرسد؟
مرا که ملالی نیست
حتی اگر صد سال هم زیر باران بدون چتر بمانم
نه از بوی سای باران خورده خسته میشوم
نه از خاکی که باران، غبار را از آن ربوده است.
هر وقت چلچله برایت نغمه ی دلتنگی خواند
و خواستی دیوار را از میان دیدارهای مان برداری بیا
من تا آخرین فصل باران منتظرت میمانم...

وقتی که می رفتم
در چشمه سار مردمک هایم، عشقی نمی جوشید
امّا چرا در دشت چشمانت
سیلاب تند اشک جاری بود؟
وقتی که من
آوای رفتن می سرودم با تمام شوق
آیا امید بازگشتم در خیالت بود
یا آخرین دیدارمان را
گریه می کردی...؟

همیشه کسی هست که دلش مال تو باشد.

شاید کسی که روبروی تو پلک هایت را می شمارد

عاشقت شده باشد!

اکنون که در نگاه زلالت شناورم

دیگر برای دیدن تو محتاج چشم خیس خودم نیز نیستم!

دیدنت بزرگترین آرزوی من است

خدا راچه دیدی شاید همین فردا

از شرقی ترین افقی که می شناسم

ـ بعد از باران های پیاپی من ـ

رنگین کمانی از تو

جهان را به رقص در آورد، بانو !

من منتظرم!...

امروز خورشید را می بینم

و بارانی که خواهد بارید.

امروز کودکانه می خندم و می گریم

و هیچ کس سرزنشم نمی کند.سنگم نمی زند.

امروز دوباره دلم را می بینم

که کوچه کوچه تو را

که آغاز خودم هستی جستجو می کند.

امروز ...

کاش همیشه امروز بود!...

در مهربانی نگاهت

ذوب می شود یخ احساسم

با تو

می توان آسود

در انتهای راهی که به بن بست رسیده است

و بالا رفت

از دیوار روزمرگی ها

و نترسید

از آنچه پشت دیوار است.

بگذار برایت بگویم ...

تو که می روی نمی دانی!

اما من که می مانم می فهمم

کاسه ی آب معجزه نمی کند!!

هیچ وقت!!

دوباره عاشقت می شوم!

زمانی که خیالم می ریزد روی بودنت

و تمام تنم به لرزه می افتد

و من گم می شوم در حضورت!

و دوباره وسوسه می شوم

که بخوانمت به نام...

ازم پرسيد به خاطر كي زنده هستي؟

با اينكه دوست داشتم با تمام وجودم داد بزنم : به خاطر تو...

بهش گفتم : به خاطر هيچكس !!!

پرسيد : پس به خاطر چي زنده هستي؟

با اينكه دلم داد ميزد به خاطر دل تو ...

با بغضي غمگين بهش گفتم : به خاطر هيچ چي !!!

ازش پرسيدم :تو به خاطر چي زنده هستي؟

در حالي كه اشك تو چشاش جمع شده بود گفت :

به خاطر كسي كه به خاطر هيچ زندست !!

بیا و لحظه ای کنار فانوس نفس های من آرام بگیر!

نگاه کن ...!
ساعت از سکوت ترانه هم گذشته است!!

بیا و امشب را
بی واسطه ی سکسکه های گریه کنارم باش ...

مگر چه می شود
یک بار بی پوشش پرده ی باران تماشایت کنم؟؟!!

به من بگو

تو اگر نباشی شانه های کدامین غزل مرا از این همه تنهایی بگیرد

و من ابر هزار دلتنگی را بر دامن کدامین آبی تا بی نهایت گریه کنم؟